جستوجوی عشق

به نظر شما کجا آدم میتونه به جستوجوی عشق بپردازه؟!
من فکر میکنم آدم باید توی خودش همه چیز رو پیدا کنه ، مخصوصا عشق رو...عشق رو هیچ جای دیگه ای نمی تونی پیدا کنی ، نه تو خیابون نه توی عقل و تفکر دیگران!
به جای اینکه اینقدر به این و اون توی خیابون نگاه کنی ، یه مدت به خودت نگاه کن و ببین کی هستی؟! هدفت چیه و به چه امیدی زنده هستی؟! به جای این که آمار این و اون رو در بیاری آمار خودت رو پیدا کن ببین با کیا داری میگردی و کجاها میری...!
به نظر من آدم اگر یه خرده بیشتر به خودش نگاه کنه و خودش رو بفهمه میتونه به خیلی از چیزهایی که آرزوشون رو داشته برسه...! مثلا میتونه یه خرده بیشتر خوشبختی رو توی زندگیش احساس کنه.(میدونی چرا گفتم یه خرده؟! --پایین رو بخون--)
 هیچ آدمی نیست که تو زندگیش به درجه آخره خوشبختی برسه که این هم دلیل داره، دلیلش اینه که انسان ها همه «طمع» دارن و این هست که هیچ وقت از زنگشیون به طور کامل راضی نمیشن.
خوب از موضوع پرت شدیم!!! لازم بود که یه خورده هم در این مورد بگم آخه!!
خلاصه گفته باشم که برای پیدا کردن عشق و بدست اوردن خوشبختی خودتون باید به خودتون بیاید و دست از گوش دادن حرفای اطرافیان بردارید...!

توجه : هیچ تا حالا عشق رو از سایت های دوست یابی و گوگل و یاهو پیدا نکرده بخدا.