یک ساله شدیم

باورم نمیشه یک سال از عمر با ارزشم رو با اینجا گذروندم!!
توی این یک سال:
 خیلی سختی کشیدم
 خیلی عذاب کشیدم
 خیلی از شبا پنهان از چشم اطرافیان گریه کردم
 خیلی کنایه شنیدم
خیلی دلم شکست
خیلی دروغ شنیدم
خیلی ...! و خیلی کم شادی کردم ، خیلی کم خندیدم و خیلی کم محبت دیدم...
ولی باز هم خدا رو شکر میکنم که لااقل این یک سال با هرچه قدر سختی و عذاب گذشت و خدا رو شکر اتفاق ناگواری نیفتاد.
نمی دونم چرا همه به ظاهر آدم نگاه می کنن و در مورد او تصمیم میگیرن؟!
اگر من همیشه خنده رو هستم و سعی میکنم بقیه رو یه کم بخندونم دلیل بر این نیست که خیلی داره بهم خوش میگذره...!!!!

خیلی دلم گرفته ، دارم میترکم نمی دونم چرا ؟!
دوست دارم بقضم رو بترکونم و بزنم زیر گریه ولی یه حسی همچین اجازه ای رو بهم نمیده.